Tickets

IJsclub Tilburg heel enthousiast over de sportpedagogen!

IJsclub Tilburg is sinds 1963 actief als vereniging en is na 60 jaar nog altijd een bloeiende vereniging in Tilburg. De IJsclub telt inmiddels ongeveer 650 leden bestaand uit recreatieschaatsers van jong tot oud en wedstrijdrijders waarvan een aantal tot de landelijke top behoort.

Twee jaar geleden zijn de sportpedagogen van de gemeente Tilburg begonnen bij IJsclub Tilburg. Jill Marsé en Kristel van de Westelaken, trainers bij de ijsclub, vertellen meer over de sportpedagogiek bij hun vereniging.

Hoe zijn jullie in contact gekomen met de Sportpedagogen? 

“Ik ben naar een toneelvoorstelling geweest waar zij waren. Juanita gaf tijdens dat toneelstuk zulke fijne pedagogische antwoorden, ik vond dat heel knap. Toen heb ik met haar en wat anderen van het Sportbedrijf gesproken en het was interessant wat zij de club konden bieden. Dat seizoen had ik geen vaste trainingsgroep, ik had veel ingevallen en als je veel op andere groepen staat merk je hoe prettig het is als er binnen de club één lijn is in groepsafspraken bij alle trainingsgroepen. Ik vond het wel een idee om de kennis van de trainers hierin te vergroten dan wel op te frissen omdat ik nu het aanbod van de sportpedagogen kende. Zodoende heb ik het geopperd”, vertelt Kristel. 

“Ik ben in oktober begonnen met training geven. Eigenlijk begon dit meteen met de workshops van Sophie en Juanita. Voor mij was het heel fijn om hier in te stappen, omdat ik naast nieuwe inzichten ook de andere trainers heel goed leerde kennen”, sluit Jill erop aan. 

Wat vonden jullie van hoe de workshops in elkaar zaten? 

“Wij waren opgedeeld in vier groepen. Om de week kregen er twee groepen een workshop. Dit werkte echt enorm goed voor ons, want je kon in principe zelf aangeven wanneer je aanwezig kon zijn. Eigenlijk waren alle jeugdtrainers op dezelfde avond geplaatst, maar als je niet kon op je “vaste” dag kon je een week later ook aansluiten”, vertelt Jill 

Kristel vult verder aan: “Alle trainers die deelnamen waren merkbaar enthousiast en er was veel interactie tussen de trainers. Het voelde heel fijn om elkaar weer te zien, om samen deze bijscholing te volgen en omdat de sfeer zo goed was, was de interactie erg waardevol. De manier van de workshops paste ook goed bij ons als vereniging.”  

Stonden alle trainers achter het plan om de sportpedagogen langs te laten komen? 

“Ik denk het wel. Het werd gegeven en alles was al georganiseerd, dat maakt het voor trainers vaak al makkelijker om te komen. Echt niet alle trainers waren aanwezig hoor en ik kan je nu ook niet zo snel zeggen hoeveel mensen er aanwezig waren, maar de animo was wel hoog, en de andere trainers hebben zeker wat gemist”, aldus Kristel. 

“Alle jeugdtrainers waren er dan weer wel, dus misschien maakt de leeftijd en de soort groep die ze training geven dan ook nog wel uit. Aan de andere kant waren de trainers die er waren ook intrinsiek gemotiveerd om hier mee aan de slag te gaan”, gaat Jill verder. 

Wat hebben de Sportpedagogen al voor jullie betekend? 

“Ik leerde er veel van. Ik ben niet pedagogisch getraind en ben daar ook niet in opgeleid, dus die inzichten waren echt waardevol voor mij. Ik merk ook dat ik er nog steeds dingen van toe aan het passen ben. Het blijft goed hangen. Het was ook goed om ideeën op te doen hoe ik de trainingen aan kan vliegen en qua omgang met de ouders, omdat zij niet op het ijs kunnen komen is dat contact naast het ijs heel belangrijk”, vertelt Jill vrolijk. 

“Trouwens, omdat we ook zoveel hulptrainers hebben was dit sowieso handig. Ik heb echt wel geleerd hoe ik de jonge hulptrainers in kan zetten tijdens mijn trainingen. Zij hebben allemaal hun eigen kwaliteiten en ik vind het sowieso super dat ze willen helpen. Met de handvatten die ik van Sophie en Juanita heb gekregen weet ik nu nog beter hoe ik daar op in kan spelen”, gaat Jill door.  

“Ik had daarnaast nog nooit van teamafspraken gehoord en nu kan ik echt niet zonder. Ik denk dat de kinderen in mijn trainingsgroep ze inmiddels op kunnen dreunen zo regelmatig dat we ze herhaald hebben. Het zijn echt hele simpele afspraken, maar door ze van te voren vast te stellen kunnen de kinderen elkaar er ook op wijzen. Het is op zich een vrij kleine moeite, maar ik had er zelf nog nooit aan gedacht om met kinderen en hun ouders samen afspraken te maken. Dit leerden we ook bij de workshops. Ik vond het verrassend leuk, en als je ziet dat de kinderen het leuk vinden om zelf inspraak te hebben, doet me dat goed. Individuele aandacht geven deed ik altijd wel, maar het werkt nu heel fijn voor de kinderen, ouders én mijzelf om groepsafspraken te hebben en dit samen afgesproken te hebben. Het biedt iedereen houvast en werkt plezierig”, vult Kristel daar nog bij aan. 

“Het fijne aan de workshops was ook dat we zelf casussen in konden dienen. Zo kon je gewoon heel goed kijken naar hoe het op de training ging en kon je met elkaar een beetje sparren en merkte je ook echt dat er op de ijsbaan wel wat veranderde. We durven elkaar makkelijker aan te spreken en ik vind dat we daar ergens in het midden van het seizoen nog met zijn allen wel op terug moeten komen. Het moet blijven leven, want het is wel iets heel goeds”, sluit Jill af.

Zouden jullie het traject opnieuw aangaan? 

“Ja, zeker”, zeggen beide dames in koor. 

“De timing was misschien voor ons niet zo heel handig tijdens de start van het schaatsseizoen, maar ik weet 100% zeker dat dit nuttig is geweest. Ik ben ook blij dat Sophie en Juanita zich regelmatig laten zien op de club, dat laat ook zien dat ze er echt mee bezig zijn en dat de borging ook aanwezig is”, zegt Kristel. 

“Ik vind het ook enorm fijn dat Sophie en Juanita meedenken met ons. Ook als ze op de ijsbaan waren, zijn er altijd momenten geweest dat er dingen nog een beetje aangescherpt konden worden. De open houding is gewoon heel erg prettig. Ik vind ook echt dat die complimenten benoemd mogen worden”, haakt Jill aan. 

Zou je het andere verenigingen aan kunnen raden om in gesprek te gaan of een traject te 
starten met de Sportpedagogen? 

“Dit traject is echt voor iedereen handig, dus zeker weten”, zegt Kristel. “Het is ook echt fijn dat je Sophie en Juanita altijd mocht appen bij vragen, dat laat hun betrokkenheid zien en maakt het voor ons ook makkelijk om vragen te stellen. Elke vereniging raad ik dit aan”, gaat ze verder. 

“Ik denk ook dat het niet uitmaakt welke sport het is en welke groep je training geeft, iedereen heeft andere behoeftes en met iedereen kan en moet je anders omgaan. Dit is gewoon iets wat af en toe opgefrist moet worden, ook als je al heel lang training geeft”, sluit Jill af.